Ważne
W związku z rosnącym zapotrzebowaniem wprowadziliśmy ofertę terapeutyczną dla par. Osoby zainteresowane prosimy o kontakt z terapeutką prowadzącą Renatą Trojan-Satora +48 604 33 00 56,
Nasza oferta
Psychoterapia
Terapia par
Diagnoza i terapia logopedyczna, profilaktyka prawidłowego rozwoju mowy
Pomoc psychologiczna, poradnictwo psychologiczne, pedagogiczne
Terapia uzależnień
Toksykologia
Zapraszamy do lektury artykułów związanych z toksykologią, m.in.problemami zatruć i dopalaczy w naszej czytelni.
Krótko na temat:
W trakcie pierwszych spotkań dokonywana jest diagnoza stopnia uzależnienia od nikotyny, analiza powodów, dla których sięga się po papierosa, praca nad motywacją do zaprzestania palenia, pomoc w przygotowaniu się do tzw. „dnia zero”, czyli pierwszego dnia bez papierosa.
Plan terapii dostosowany do indywidualnych potrzeb pacjenta.
Kolejne spotkania pomagają w utrzymaniu abstynencji, poprzez nabywanie umiejętności radzenia sobie z głodem nikotynowym, uczą sposobów odmawiania sobie i innym w sytuacji możliwości sięgnięcia po papierosa, a także pomagają w radzeniu sobie z innymi trudnościami pojawiającymi się po rzuceniu palenia.
Wspiera i pomaga:
– bliskość drugiej ważnej osoby
– angażowanie w proste, ale dające przyjemność oraz poczucie sprawczości i mocy działania i przedsięwzięcia
– planowanie zajęć i działań na każdy dzień
– rozmowa z lekarzem o chorobie i stanie zdrowia
– rozmowa z innymi osobami, które chorowały na depresję
Utrudnia i przeszkadza:
– mówienie: „weź się w garść”, „przesadzasz”, „nie marudź”, „zawsze sobie radziłaś”, „jesteś taki silny”
– zaprzeczanie aktualnie przeżywanym trudnym emocjom
– wyręczanie w pracach, obowiązkach, działaniach
– samotność, oddalenie od bliskich osób
– brak celów życiowych
Co z bliskimi? – Zmiany w rodzinie.
Wokół osoby uzależnionej zgromadzeni są członkowie jej rodziny: partnerka/partner, dzieci, rodzice. Każde na swój sposób doświadcza trudności emocjonalnych i życiowych związanych z jej uzależnieniem. Doświadczają wielu ambiwalentnych emocji: złości, poczucia żalu i wstydu, w połączeniu z nadal odczuwaną miłością, współczuciem i troską. Borykają się nierzadko z poczuciem wstydu przed dalszą rodziną i otoczeniem, z własnym cierpieniem natury psychosomatycznej. Czasem ponoszą konsekwencje prawne lub finansowe związane z uzależnieniem członka rodziny.
Nie potrafią żyć własnym życiem, w oderwaniu od nałogu bliskiego człowieka. Niemożliwe wydaje się odejście. Trudne dalsze wspólne życie.
Psychologowie nazwali ten stan współuzależnieniem. Nie jest to choroba, a proces, w który niepostrzeżenie wchodzi członek rodziny osoby uzależnionej. Sam pozostaje w toksycznej relacji, a dodatkowo nierzadko – nieświadomie – podtrzymuje picie drugiej osoby.
Współuzależnienie nie musi trwać wiecznie.
Z pomocą specjalisty można zmienić swoje funkcjonowanie i myślenie, poradzić sobie z trudnymi stanami emocjonalnymi. Jest możliwe nabranie dystansu i nauczenie sposobów radzenia sobie z uzależnieniem bliskiej osoby. Można odważyć się rozważać myślenie i decyzję „co dalej z moim życiem”.
Poradnictwo psychologiczne nie jest psychoterapią, to konsultacja z psychologiem dotycząca diagnozy problemu osoby zgłaszającej się, jej wpływu na ten problem i czynników warunkujących zmianę.
Celem porady jest wskazanie możliwych rozwiązań lub konkretnych kroków, służących rozwiązaniu problemu, wspieranie osoby zgłaszającej się w poradzeniu sobie w aktualnej sytuacji.
Psychoedukacja psychologiczna i pedagogiczna to przekazywanie wiedzy o funkcjonowaniu dziecka, nastolatka, dorosłego, rodzica, w kontekście jego rozwoju, w różnych okolicznościach życiowych i warunkach społecznych.
Na podstawie tej wiedzy jest możliwe rozwiązanie problemu lub zmiana zachowań i postaw dotyczących problemu (np. choroby, trudności wychowawczych lub trudności w kontaktach społecznych). Psychoedukacja może odbywać się indywidualnie lub grupowo.
Kodeks etyczny
O stronie
Szybki kontakt
+48 668 70 15 89
Renata Trojan-Satora – psychoterapeutka
+48 604 33 00 56
Leszek Satora – dr n. biol – konsultant ds. naukowych
napisz